portfolio
Photo31 vindt dat talent gevierd moet worden en biedt met portfolio publicaties een podium voor inspirerende fotografie. Wil jij ook in aanmerking komen voor publicatie? KLIK HIER hier voor meer informatie.
Photo31 vindt dat talent gevierd moet worden en biedt met portfolio publicaties een podium voor inspirerende fotografie. Wil jij ook in aanmerking komen voor publicatie? KLIK HIER hier voor meer informatie.
De beelden van Suzanne Ranzijn verrassen qua compositie en zijn tegelijkertijd minimalistisch en overweldigend. Het lijkt alsof de fotograaf de ultieme toepassing van kleur heeft uitgevonden en deze meesterlijk gebruikt om haar werk betekenis te geven.
Sabrina Charehbili’s visuele werk is gelaagd en wijst vaak naar sociaal maatschappelijke issues, zonder deze te expliciet te benoemen. Met kleurrijke en dromerige beelden laat ze de interpretatie aan de kijker over, terwijl de boodschap duidelijk en sociaal geëngageerd blijft.
Het visuele werk van Margret Wibmer verrast, boeit en intrigeert. Het is een complex concept van stilstaand en bewegend beeld dat vaak begeleid en vervolmaakt wordt door tekst en performance.
Sam pleegt interventies op oude foto’s en combineert deze met nieuwe beelden van jeugdherinneringen en associaties. Intuïtie speelt een grote rol bij de dynamiek van haar geënsceneerde beelden.
Lisa Hu onderzoekt met haar camera de belevingswereld van vrouwen in de Chinese immigrantengemeenschap in Nederland. Het gevoel in twee werelden te leven loopt als een rode draad door haar werk.
Bebe Blanco Agterberg identificeert zich als visuele storyteller en nodigt de kijker uit tot een grondige reflectie: wat valt er onder het begrip ‘post-truth era’ vanuit visueel oogpunt, wat is de grens tussen feit en fictie?
Svetlana Jovanovic neemt de kijker mee naar een wereld waar dromen lijken uit te komen en waar de mens vanuit verschillende perspectieven geëerd wordt. Het is intrigerend om te zien hoe subtiel de fotografe schakelt tussen portretten die doen denken aan de Oude Meesters en een veel modernere benadering, met de kracht van het documentair portret.
Het is de intensiteit en oprechtheid van de serie ‘VEL’ die een diepe indruk achter laat en de kijker niet meer loslaat. Reden genoeg om de portfolio van Rox Klijn (hen/hun) te publiceren, een keuze waarvan onlangs het belang werd onderstreept door de terechte nominatie van de serie in de categorie ‘Portret’ van de Zilveren Camera 2023.
De straatfotografie van Joep Hijwegen voert ons mee van nostalgie naar beklemming. Met een bijna mysterieuze beeldtaal, weet hij zich binnen het zo bekende genre te onderscheiden met een sterke eigen signatuur van voyeurisme tot verwijzingen naar filmische romantiek.
De serie ‘Mijn Noord’ van fotograaf en filmmaker Jaap van den Beukel vormt een indrukwekkend portret van de bewoners van de Amsterdamse wijk Tuindorp Nieuwendam. Zijn werk heeft een filmisch karakter waarin persoonlijke verhalen en emoties duidelijk voelbaar zijn.
Sem Lagendijk onderzoekt de identiteit van gemeenschappen door de details van de omgeving en de mensen vast te leggen. Hij gebruikt de technische camera als poëtisch medium om de kijker op intense wijze in het moment te betrekken.
De beelden van Mare Veen zijn te beschrijven als persoonlijk, sereen en elegant met een vleugje humor. Als een onderzoek naar vorm, materiaal, houding en betekenis roept haar werk filosofische vragen op die te maken hebben met zowel controle als het loslaten daarvan en het ‘zijn’ versus het ‘niet-zijn’.
De fotografie van Jaime Korbee ontstaat voornamelijk vanuit persoonlijke ervaringen en emoties. Voor de toeschouwer wordt er als het ware een tipje van de sluier gelicht naar zijn innerlijke belevingswereld, waar een worsteling waarneembaar is die we met onze eigen ervaringen en emoties zouden kunnen invullen.
Met haar fotografie focust Alexandra Brand zich op de wisselwerking tussen natuurlijke en artificiële elementen, wat zich zowel kan uiten in beelden van de natuur als in zorgvuldig georkestreerde studio stillevens. Haar werk voelt bijna als een muziekstuk met verrassende combinaties en composities.
Richard Koek toont met zijn fotografie de liefde voor New York City en de anonieme mensen die er dagelijks wonen en werken. ‘The beauty of the mundane’ is een thema dat als een rode draad door zijn werk loopt.
Gilles Boeuf is fotograaf en dichter. Zijn analoge en autonome werk heeft zich ontwikkeld vanuit een intuïtieve werkwijze naar een poëtische beeldtaal, waarbij beide genres samenkomen en elkaar versterken.
Het werk van Willy Lamers ontstaat vaak onderweg. Of ze nu reist door afgelegen gebieden, toeristische bestemmingen of een fietstocht in eigen land maakt, ze wordt aangetrokken door stille momenten en strenge, bijna perfect ogende composities waar vorm, kleur, licht en concept samenkomen. Haar fotografie toont een vaak verstilde beeldtaal waar eenvoud en inhoud elkaar ontmoeten.
Margaret Lansink gebruikt fotografie om het persoonlijke en universele te overbruggen. Haar beelden kunnen gezien worden als een weerspiegeling van emoties in relatie tot een moment, ruimte of interactie. Met haar intuïtieve manier van analoge fotografie laat ze een wereld zien tussen werkelijkheid en droom en nodigt ze de toeschouwer uit om op reis te gaan door hun eigen emoties, verwachtingen, angsten en verlangens.
Benthe Bakx experimenteert graag met techniek & beeld en streeft met haar fotografie een klassieke schoonheid na. Het zowel technische als beeldende experiment is duidelijk terug te zien in haar werk waar abstractie op verleidelijke manier wordt afgewisseld met intimiteit en emotie. De combinatie van die twee zorgt voor een spannende beeldtaal die veel aan de verbeelding overlaat.
Nick Ponsioen heeft recentelijk zijn opleiding fotografie aan SintLucas te Eindhoven afgerond en wordt gezien als veelbelovend talent. De invloed van zijn stages bij Jeroen Hofman en Rob Hornstra zijn zeker voelbaar, toch heeft Nick duidelijk zijn eigen beeldtaal ontwikkeld met sterke composities. Zijn werk kan gezien worden als een onderzoek naar vrijheid en grenzen.
Menselijke relaties en intimiteit staan centraal in de fotografie van Sarah Mei Herman. Fysieke afstand of juist de behoefte aan nabijheid lopen als een rode draad door haar werk. Gefascineerd door de intensiteit en soms introverte ervaring van verschillende levensfasen, portretteert Sarah Mei op ingetogen wijze adolescenten en jongvolwassenen in de continue verandering die het leven met zich mee brengt.
De geënsceneerde fotografie van Christine Mooijer toont een onheilspellende sfeer met een filmisch karakter. Gevoed door Hollywood en een fascinatie voor de American Dream vertelt Christine verhalen over een wereld waar imperfecties en kwetsbaarheid getoond mogen worden. Thema’s als eenzaamheid, druk om te presteren en mentale gezondheid lopen als een rode draad door haar werk.
Jeroen den Uijl houdt zich bezig met minimalistische landschapsfotografie. Fotografie is voor hem een vorm van escapisme uit het drukke moderne leven, om die reden creëert hij composities die rustgevend van aard zijn, verstilde landschappen met hier en daar een spoor van menselijke aanwezigheid.
Julia Gunther is gespecialiseerd in documentaire projecten en onderzoekt thema’s als visuele identiteit en maatschappelijk activisme, met in het bijzonder de rol van vrouwen in de samenleving. Haar projecten bestaan vaak uit een mix van portretten en onderzoekende beelden waarin duidelijk haar rijke beeldtaal, haar betrokkenheid en veelzijdigheid als fotograaf naar voren komen.
Het autonome werk van Anna Witkowska toont het voorbijgaande karakter van tijd, ruimte & wezen, met een focus op perceptie en herinnering. De geënsceneerde fotografie, vaak gecombineerd met filmfragmenten, is filosofisch van aard en doet denken aan een performance waarin mens en ruimte in constante staat van subtiele verandering verkeren.
De adembenemende portretten van David van Dartel vallen op door de rust en kalmte die ze uitstralen. Zijn liefde voor portret- en landschapsfotografie heeft zich op organische wijze ontwikkeld tot een beeldtaal van synergie tussen mens en natuur. “Op Vlieland” is een doorlopende fotoserie, tot stand gekomen op het Friese Waddeneiland. De speciale band met het eiland is te zien in zijn werk, waarin hij zijn liefde voor het eiland combineert met zijn tijd met vrienden en familie.
Sabrina voelt zich aangetrokken tot klassieke zwart-wit fotografie, muziek en mode. Haar werk laat zich kenmerken door verhalende en dynamische beelden met een obscure glamour. Met emotionele thema’s als extase, geluk en verlangen wil Sabrina beeldende kunst, mode en poëzie versmelten tot een fotografisch totaalconcept. Haar meest recente project ‘Corpus Dei’ is onlangs gebundeld in een prachtig boek.
Olivier van Hartingsveldt richt zich op de menselijke veerkracht en vindingrijkheid in ogenschijnlijke problematische omstandigheden. Hij gelooft dat ieder mens, ongeacht etniciteit, cultuur en sociale klasse, de aangeboren behoefte heeft om zijn of haar eigen weg te gaan en leefomstandigheden te blijven ontwikkelen en verbeteren. Hoe dit zich manifesteert in verschillende culturen, sociale groepen en bij minderheden is voor Olivier een bron van fascinatie. Veranderende situaties dwingen ons om het vertrouwde los te laten en nieuwe wegen in te slaan.
Bregje onderzoekt het gedrag van leeftijdsgenoten en hoe ze in deze tijd staan, hoe ze naar de toekomst kijken en welke keuzes zij daarbij maken. Met zowel zelfportretten als fotografie van vrienden toont Bregje de wensen die ze koesteren en de band die ze met elkaar delen. De levensvragen waar de jongeren nu mee worstelen lijken vaak van alle tijden, maar zijn in sommige gevallen juist typisch voor de tijd waarin we nu leven. Deze portfolio is voorgedragen door Hans Withoos, gastspreker tijdens de 8ste editie van Photo31.
In haar geënsceneerde vrije werk combineert Milette Raats haar liefde voor reizen, analoge fotografie en spontane ontmoetingen met de visuele taal van de klassieke Hollywood film. Door een sterk verhalend aspect en haar intuïtieve manier van werken creëert ze een droomwereld met een desolate twist en ‘tableaux vivants’ waarin serendipiteit een grote rol speelt. De fotografie speelt zich wereldwijd af met elementen uit verschillende tijdsperiodes en karakteriseert zich door kleurrijke composities, die de kijker meeneemt naar een scene uit een groter verhaal.
Maartje Roos gebruikt fotografie om verhalen te kunnen vertellen in één beeld dat is opgebouwd uit verschillende beeldelementen. Haar werk lijkt het fotografische antwoord op de schilderkunst van de Oude Meesters, waarbij identiteit, natuur en historie terugkerende onderwerpen zijn. Maartje Roos is door Fotonieuws uitgeroepen tot Talent van het jaar 2010, heeft internationaal geëxposeerd en is meerdere malen genomineerd door de Annual Photography Masters Cup. Haar werk werd opvallend enthousiast ontvangen op de “Keep on Dreaming” expositie in Tokyo.
Voor Ruben van Schalm is fotografie een middel om in contact te komen met het onbereikbare. Zijn werk kan gezien worden als een dagboek van bijzondere ontmoetingen met ‘objects of desire’. De camera stelt hem in staat om de schoonheid van het verlangen nauwkeurig te onderzoeken en te vertalen naar beeld. De locaties die Ruben kiest spelen daarbij een belangrijke rol, door het mannelijke lichaam als het ware in te lijsten in een specifieke natuurlijke omgeving, creëert hij zijn persoonlijke ultieme paradijs.